Page 14 - U_i_M_2_2018
P. 14

Opinie






                                                                       W opisach zabiegów kosmetycznych często
                                                                       pojawiają się nasiona daktyli, figi, mirt, tymia-
                                                                       nek. Najczęściej podawane w recepturach
                                                                       surowce pochodzenia zwierzęcego to mleko
                                                                       i tłuszcz gazeli, skóra węża, mocz oślicy, jądra
                                                                       psa, tłuszcz wielbłąda. Składnikami mineralny-
                                                                       mi, stosowanymi min. do wyrobu maści, były
                                                                       siarka, chlorek sodu, miedź, piasek. Z czasem
                                                                       do kremów zaczęto dodawać aromatyczne
                                                                       płatki kwiatów.
                                                                        Nadmierne owłosienie, uważane za brak hi-
                                                                       gieny, depilowano. Asyryjskie receptury środków
                                                                       do usuwania owłosienia zawierają sól morską,
                                                                       miód oraz sproszkowany alabaster. Fryzury sta-
                                                                       nowiły ważny element podkreślający wypie-
                                                                       lęgnowaną urodę. Układanie fryzur, zarówno
                                                                       damskich jak i męskich, wynoszono do rangi
                                                                       sztuki. Uczesaniami zajmowali się specjalnie
                                                                       kształceni fryzjerzy i fryzjerki oraz przeszkolona
                                                                       służba. Kobiety stanu dworskiego nosiły długie
                                                                       splecione w pierścionki włosy. Głowy zdobi-
                                                                       ły metalowymi hełmami przypominającymi
                                                                       czepce z wstążkami.
                                                                        Mężczyźni też nosili długie włosy opadające
                                                                       na ramiona, z podkręconymi końcami, często
                                                                       zebrane w siatkę. Urzędnicy państwowi zakłada-
                                                                       li czapki w kształcie stożka, z długimi wstążkami.
                                                                       Dużą wagę przywiązywano do wyglądu brody
                                                                       – układano z niej loczki. Wojownicy Asyryjscy
                                                                       byli przekonani, że odpowiednia fryzura brody
                                                                       zapewni im zwycięstwo. Monarchowie na gło-
                                                                       wach nosili wykonane z metali szlachetnych
                                                                       tiary, też ozdobione wstążkami spadającymi
                                                                       na ramiona.
                                                                        Babilończycy byli pierwszymi producenta-
                                                                       mi substancji zapachowych (stosowali mirrę
                                                                       z balsamowca, ambrę z rzygowiny kaszalota,
                                                                       piżmo z okolic okołoodbytniczych piżmowca
                                                                       oraz szafran z krokusów).
                                                                        W Babilonie stosowano także kosmetykę
                                                                       negatywną – wypalaniem lub tatuażem zna-
                                                                       kowano twarze i dłonie niewolników oraz
                                                                       szirke (ofiarowanych bogu). Babilończycy
                                                                       stworzyli szkoły lekarskie, kształcili medyków
                                                                       różnych specjalności, na których usługi mogli
                                                                       pozwolić sobie tylko najbogatsi. Z zapisków
                                                                       Herodota wiemy, że biedni leczyli się wza-
                                                                       jemnie, zgodnie z własnym doświadczeniem.
                                                                       Jednak pomoc potrzebującym była moralnym
                                                                       obowiązkiem.


           14
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19